Vrijdag, 6 januari 2023

Voer het andere gesprek en vraag door!

Publieke gezondheid / Gemeenten/Wijk/Wonen
Sociaal domein
Zorg

Wij bekijken samen wat er nodig is om meer geluk te ervaren

Van kinds af aan wilde zij altijd al anderen helpen. Als die mensen daar blij van werden, dan voelde zij zich ook enorm blij. En dat heeft Helen Bours nog. Niet gek dus dat ze vanaf 1 april welzijnscoach is in Roerdalen. Zij spreekt en helpt inwoners van Roerdalen die ‘vage’ klachten hebben waarbij lichamelijk niets aan de hand is. Helen voert met hen het andere gesprek en vraagt door. Zo achterhaalt ze in de meeste gevallen wat eraan schort. Daarna kijken ze samen wat er nodig is om weer meer geluk in het leven te ervaren.

Zij komen er zelf achter wat ze willen
Helen werkt nauw samen met het sociaal team in Roerdalen. Samen doen zij het zo goed en efficiënt mogelijk. “Enerzijds helpen we de personen zelf, anderzijds ontlasten we de huisartsen. Ik vul met de mensen het spinnenweb in aan het begin en aan het einde. Zo kan ik de voortgang monitoren en laat ik de cliënten zien wat hun status is. Zij komen er op die manier vaak vanzelf achter wat ze willen.” De welzijnscoach is een aanvulling op het bestaande palet. En met succes, want het is al gebleken dat velen zich gelukkiger voelen en in beweging komen (soms letterlijk).

Ik ben een verbinder
Op het moment van het interview had Helen al 44 cliënten onder haar hoede (gehad). “Ik heb bijvoorbeeld een vrouw geholpen van in de tachtig. Ze was eenzaam en kookte niet voor zichzelf. Wij zijn daarop samen naar de Huiskamer Plus geweest in verzorgingshuis Bosscherhof. Want soms is de drempel te hoog om alleen ergens binnen te lopen. Nu komt ze er een paar keer per week. Zij krijgt er een gezonde, warme maaltijd en werkt - ook niet onbelangrijk - aan haar mobiliteit. Pas ben ik met iemand gaan zwemmen. Want meer bewegen was het advies. Die eerste stap is lastig, maar dan ga ik gewoon mee. Ook koppel ik personen aan elkaar. Bijvoorbeeld als twee mensen eenzaam zijn. Zij kunnen elkaars maatje zijn. Om te wandelen of naar het theater te gaan. Maar ook koppel ik mensen aan bedrijven. Ik kan zo velen begeleiden om gelukkiger te worden, dat is superfijn om te doen. Ik ben een verbinder en zit hier helemaal op mijn plek.”

Wat mist er in de gemeente
De mensen die de welzijnscoach ziet, variëren in leeftijd van 26 jaar tot en met 94. 75-plussers spreekt zij het vaakst. En tussen 45 en 59 jaar bespeurt zij ook een piek. Dat is best opvallend. “De rode draad is bij deze laatste groep: alleenstaanden zonder werk. Samen met gemeente Roerdalen en henzelf kijken we wat zij missen in hun gemeente. En wij proberen daarin te voorzien. Binnenkort starten er bijvoorbeeld wekelijkse kookavonden. Samen koken, samen eten.”

Ik kies voor mezelf
Positieve Gezondheid past Helen iedere dag toe in haar werk. Maar ook zelf leeft ze ernaar. “Ik ben ziek geweest. Dat was een omslagpunt. Nu doe ik alleen maar dingen die ik echt leuk vind en waar ik energie van krijg. Ik wandel daarom veel en mediteer ‘s avonds. Zo kan ik even helemaal afschakelen. Ik zorg heel goed voor mezelf. En zorg voor een goede balans tussen werk en privé. Door deze baan te kiezen, kies ik ook voor mezelf. Dat is heel belangrijk.”

De vraag van Roel Smeijsters aan jou is: ‘Welzijn is zo’n begrip van gezond eten, niet roken, genieten met mate. Het is uitgekauwde kennis. Open deuren. Hoe krijg je dat op een persoonlijke manier aan de man/vrouw gebracht? Dat iemand zich er persoonlijk op aangesproken voelt, zodat hij zijn gedrag ten goede verandert.’

“Welzijn is meer dan alleen je lichamelijke gezondheid, het is een gevoel van welbevinden, door sommigen ook wel beschreven als geluk. Door de introductie van Positieve Gezondheid in de maatschappij wordt dit besef steeds duidelijker. Als alle belanghebbenden organisaties binnen zorg, welzijn en centrale en lokale overheden deze definitie van welzijn uitdragen, weet ik zeker dat het begrip een andere lading krijgt. Dit start bij alle zorg- en hulpverleners die het ‘andere’ gesprek voeren met hun patiënten en cliënten. Het leidt tot meer zelfregie en zelfvertrouwen en uiteindelijk tot gedragsverandering. In de praktijk zie ik dat dit werkt door een goede samenwerking met huisartsen, gemeente en welzijn in Roerdalen.” 

Wat is jouw vraag voor Chantal Welling van Mondriaan?
“Het is bekend dat de druk op de GGZ toeneemt onder andere doordat de samenleving voor steeds meer mensen te ingewikkeld en veeleisend wordt. Daarnaast is het noodzakelijk te innoveren als we de geestelijke gezondheidszorg betaalbaar en toegankelijk willen houden. Hoe staan jullie tegenover de inzet van technologie in de sector zoals online depressiepreventie? En als dit wordt ingezet, wat zijn jullie ervaringen?”